Ik denk dat ik wat uit te leggen heb....
Ja echt waar je ziet het goed, ik ben een klein bakje waar eerst nog ijs in zat.
IJs ja, in deze tijd van het jaar.... Ik zie u kijken.
Met buiten temperaturen rond het vriespunt zou je zeggen dat het al koud genoeg is.
Ik ga hier iets vertellen dat zij niet leuk zal vinden, maar ja als ik moet uitleggen hoe ik hier kom dan moet ik toch echt alles vertellen.
Ze wil het eigenlijk niet toe geven hoor, maar een beetje verslaafd aan ons is ze wel.
Ze kocht mij van de week, en met mij dus nog heel veel andere smaken. Terwijl ik dus in haar vriezer bivakkeer valt mij eigenlijk al op dat ze met enige regelmaat één van ons bakjes komt halen. Vervolgens zag ik deze bakjes niet meer terug komen.
Ik overlegde gister nog met mijn buurvrouw welke smaak de volgende zou zijn die ze zou pakken toen de deur open ging. Even keek ze 2 tellen naar haar smaken collectie, en toen pakte ze mij.
Mijn verwachting was dat ze op de bank zou gaan zitten en mij zou leeg lepelen, maar nee hoor ze had haar jas al aan en tas over haar schouder.
Ik hoorde haar nog zeggen;"deze eet ik wel op als ik naar de trein loop, dat haal ik net".....
En ja hoor, ze stapte naar buiten en at snel al het ijs op dat in mijn bakje zat.
Ze heeft er denk ik een paar minuten van genoten. Likte toen de lepel af. Stopte deze in haar zak en gooide mij met deksel en al aan de kant van de weg...
Ik zag haar het laatste stukje naar de trein nog stevig door lopen.
Ik weet niet of ze blij is met mijn openhartigheid, maar ik hoop dat ze niet alle bakjes die in de afgelopen tijd uit haar vriezer zijn gekomen zo heeft achter gelaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten