Na ons bezoek aan een open dag in Apeldoorn,
en de plaatselijke pannenkoeken bakker van Ugchelen,
draaien we de A1 op om huiswaarts te gaan.
De navigatie verteld ons dat we dat zeker niet moeten doen i.v.m. een afsluiting. Maar ja we zien niks, dus daar gaan wij, op naar huis......
En daar stonden we dan STIL op de A1. Regen langs de ruiten en auto's voor en achter ons. Mijn lieve man en zoon zittend aan de kant van de middenberm merken min of meer tegelijkertijd op dat er een MICROFOON in de midden berm ligt. Een wat? Ja een microfoon....
Oké zeg ik maak eens een foto want ik kan hem niet zien. Man lief merkt op dat ik deze foto dan niet op mijn blog mag plaatsten want niet opgeruimd is er ook niet over schrijven....!!
Mijn zoon maakt deze foto, en laat hem aan mij zien.
" Ga hem maar pakken" zegt mijn man.... "Uhh nee dat doet ie niet!" zeg ik. Hij gaat niet de auto uit!
Tien minuten later vanaf de achterbank (ja we staan nog steeds stil op dezelfde plek) "Ik ga hem nu pakken mam"!
Het portier gaat open en voorzichtig bukt hij onder de vangrail door en pakt de microfoon!
Met een grote grijns showt hij de buit en constateert dan, dat ondanks de roest, het ding waarschijnlijk nog nooit gebruikt is. Het snoer zit nog keurig netjes opgerold en met een net bindertje bij elkaar.
Ja en dan mag ik dus wel schrijven over dit avontuur.
Foto gemaakt. Zwerfafval opgeruimd en wij weer een ervaring rijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten