Een blauwe rubber handschoen op het fietspad
Ik vroeg hem waar hij vandaan kwam, en hij vertelde me het volgende:
Ik kom uit het ziekenhuis. Bartje moest vandaag voor controle komen en vond het een beetje spannend... Maar daar weet die aardig dokter altijd wel een trucje op. Hij pakte mij uit de doos en blies mij op. Terwijl Bartje met mij speelde kon de dokter even naar hem kijken. Alles was goed en we gingen naar buiten. Op de fiets achterop bij zijn moeder pulkte Bartje de knoop uit mij en de lucht ging er uit. Hij deed mij aan zijn hand speelde met mij, en toen was hij mij zat denk ik, want voor ik het wist lag ik hier op de weg...
Het was leuk Bartje te leren kennen, maar ik was graag met hem mee naar huis gegaan. Hij had mij daar best in de vuilnisbak mogen gooien, want nu ben ik op geprikt met een prikker, en ik moet u eerlijk zeggen dat is geen pretje!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten