Ik zou ze iedere dag wel kunnen fotograferen.
De lege blikjes waar eerst zoveel energie in zat.
Die vrolijk gekleurde tonnetjes vol met zoete smaak en stijf van de cafeïne.
Ze liggen echt overal in ons straatbeeld.
Maar hoe vrolijk zij er dan ook uit mogen zien.
Ik zou ze liever niet tegen komen.
Ik zie liever de dorre bladeren op het grauwe gras.
Dan deze niet-afbreekbare-geen-energie-meer-hebbende metalen voorwerpen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten