Kedeng, kedeng.. hoe, hoe..... Kedeng, kedeng...
HALLO, kunt u mij horen, ja hallo hier op het spoor!! Ik wil graag even mijn verhaal vertellen, mag dat??
Fijn! Ik ben dus de ochtendkrant en sta vol verhalen, maar die wil ik u niet vertellen, die leest u zelf maar even in één van mijn familieleden.
Nee het verhaal dat ik u wil vertellen is eigenlijk een beetje triest.
Vannacht was ik nog gewoon papier, ja gewoon papier op een grote rol.
De persen gingen draaien en ik werd iets. Ik ontstond. Laagjes inkt maakte mij tot een krant, een document vol verhalen van gister, nu en van morgen. Ik was geboren en werd met de andere naar de winkel gebracht in een grote stapel. Ik gloeide nog na van het hele ontstaan van mijzelf, toen ik van de stapel gehaald werd en gekocht werd. Ik werd door gebladerd en gelezen!! Ja, IK werd gelezen, geweldig! Alle woorden op mij kriebelde en ik bedacht dat ik vandaag mee zou reizen in de trein. In een tas. Door geplozen zou worden vanavond bij het eten. Dat ik verknipt zou worden voor belangrijke artikelen, en dat ik als papier-maché zou eindigen in een sinterklaas surprise.
Peinzend over alles wat me nog zou gaan gebeuren reed de trein het station binnen.
Ik werd in elkaar gepropt en nog voor dat de trein echt bij het perron was gestopt lag ik al op de rails...........
( U begrijpt uiteraard dat ik deze krant niet van de rails heb afgehaald om hem weg te gooien, zoals eigenlijk de bedoeling is van alles wat ik fotografeer.)
en uiteindelijk wordt ze opgenomen in de cyclus van verteren en als voedsel dienen voor nieuw papier ;-)
BeantwoordenVerwijderen